Hitik: Erê...
Qopiro: Ez û Cemîl Xencero çûn seydê. Sibat nû derketiye. Sar e, seqem e. Me pişta xwe da Nisêbînê û berê xwe da aliyê Dala. Piştî çiftlikê, em li Dêrê fitilîn...
Hitiko: Êêêêê...
Qopiro: Min go, Cemîl Xencero, xwediyê firna sûka bajêr e, kîsikê di destê çepê, ji tametîtkan, findeq, fisteq, lokuman dagirtî ye. Di destê rastê, çentê biçûk de, muheqeq goştê birajtî û nanê qemirî yê sûkê heye.
Hitiko: Merdiya wilo, ji Cemîl Xencero qet nebûye! Êêêê.
Qerebaş: Ji Qopiro bawer nekin. Diçirîne. Li min guhdarî bikin!
Hitiko: Qopiro tu pir diçirîne! Dorê bide Qerebaş, tu hinekî anarya bike û li ser wî kursî rûne, park bike.
Qerebaş: Bira, nîvê şevê ye. Çav çavan nabîne. Bi niyeta gerê, min berê xwe da taxa Kanîka Nisêbînê. Tu nabê ez di Qamişlokê derketime.
Qopiro: Kuro, qûzê wê xwarî, te mayîn, têl û esker çawa derbas kir?!.
Hitik: Tevlî hev mek û bê deng be! Wê dora te jî were. Êêêê, birakê Qarabaş, bidomî.
Qerebaş: Min nerî qemyonek derket pêşiya min. Min go, bekarlik sultanlik e. Ez ê îro herim Diyarbekrê, serdana pişt dîwarê minara çarpê bikim û gû têxim vê siltanetiya xwe a bê wate. Min xwe avêt pişta qemyonê.
Hitiko: Êêêê...
Qerebaş: Bira, qemyon wek derguşê dihejhijî û ez jî wekî zaroka du salî di xew ve çûm. Min sibê çavê xwe vekir ku vaye li bajarekî xerîp û pir mezin im.
Qopiro: Hebe tunebe, di Baxdê derketiye.
Hitiko: Na lo... Bexde li aliyê Misrê dimîne. Di Musilê derketiye.
Qerebaş: Min pirsî, bira! Min nerî ku, di Lubnanê derketime. Heman roj, piştî firavînê, civîna min, bi baqan re hebû. Divê ez xwe bighînim Mêrdînê, min got. Û min berê xwe da balafirgehê.
Qopiro: Te çawa rê nas kir? Me nu tu xerîbê rê bû, qaşo?!.
Qerebaş: Li meydanê, min nêrî ku teyarek li ber firê ye. Ez revîm û min xwe avêt ser baskê wê. Min bala xwe dayê ku berê xwe dide aliyê Moskowê. Min go, li gorî Temoyê Kawacî, Mêrdîn ne dûrî Moskow e. Hêdî, hêdî, ele mehil...
Hitik: Tu li baskê teyarê siwar bû û teyare bi hewa ket?!
Qerebaş: Erê. Lê şensê xirap, şifêrê teyarê ez dîtim. Min bi îşaretan jê re got ku, li riya xwe dewam be, Qaptan. Cihê min xweş e. Em nêzî Nisêbînê bûn...
Xerîb: Merhaba ji we re. Qerebaş û Qopiro ji duhî ve vedixwin û serxweş in. Çi derewan dikin dîsan?
Hitik: Were Xerîp usta, meselên wan yên îro, ne mîna hercar in, ecêb in, guhdarî bike.
Xerîp: Bisekine. Îro lawê mele, Nuriyo hat cem in û xwest motora xwe ya Jawa tamîr bike.
Hitik: Êêêê.
Xerîp: Min nigên xwe li pedêl xist, lê motosiklet nedişuxulî.
Qopiro: Motor nû kirîbû, çawa xirap dibe, ecêb e!?.
Qerebaş: Nuriyo, gundî lawê gundiyan e. Ma ew û motorê Jawa...
Xerîp: Ez serê we nehêşînim. Min motorê nû hemû ji hev xist.
Qerebaş: Garantiya wê heye. Tu ancex dikare biskilêta tamîr bike. Tamîra motorê mezin ne karê te ye.
Xerîp: Ez karim wî serê te yê xirabe jî tamîr bikim! Bê deng be ibnî!
Hitik: Dewam bike, Xerîb.
Xerîp: Min tevayê perçeyan ji hev kir û ji nû ve girêda. Bi dehan birxo ji ber man. Min nigê xwe li pedal da. Motorsiklet şixulî.
Qopiro: Hela hela! Bi rastî min hostebûna te teqdîr kir. Ka ez çavên te maç bikim...
Xerîp: Quna wê buxe û bê deng be! Lawê melê hat û li motor siwar bû. Heq destê min, 50 lîra da min.
Hitik: Ji wî kerîzî, çawa 50 wereqe derket, ecêb e!?. Te malik li Nuriyo xirap kir. Bidomî Xerîp hoste.
Xerîp: Nuriyo li motor siwar bû, min pere berdan binê bêrîkê û wî pedal li motor da. Motor şixulî.
Qerebaş: Ecêb e! Çawa bê birxo dişuxule, kes nizane!
Xerîp: Nuroyo xaz dayê de. Lê di şûna motor pêş de here, berepaş diçû.
Hitiko: Ma Nuriyo, nego çima berepaş diçe?
Xerîb: Belê pirsî. Min jê re got, mîna Mele Nisredîn bike. Berepaş lê siwar be û bajo.
Hitik: Êêê, paşê....
Dîk: Roja we bixêr. Ez niha ji qehweya Eta Muto têm. Ez bûm, Jîjo bû, Qîqîyo bû, Keftaro bû û Kerîz Hemal bû. Em tev li wir rûniştî li benda Qemyona genim bûn. Pere jî li cem me tune bû. Bi 15 kesan heqê çayekî bi me re tune bû...
Şemo: Merhaba ji we re. Heyra îro dawet hebû. Min li kemançê dida. Ez li ber keçikek bejin zirav rûniştim û reqan stiranên govêndê. Wê li min dinêrî û min lê dinêrî...
Qopiro: Bi telaq dora min e.
Qerebaş: Serpêhatiya min di nêvî de ma...
Hitik: De herin malên xwe û biçînin nîskê. Derew ji ber we îsyanê dikin û xeyal çûne îflasê. Kerîzekî din bibînin ku li derewên we guhdarî bike....
Inga kommentarer:
Skicka en kommentar